بسم الله الرحمن الرحیم
در روایات اسلامی به قدری به این آیه از قرآن مجید اهمیت داده شده است که آن را همردیف «اسم اعظم الهی» معرفی کردهاند. امام علی بن موسیالرضا(علیهالسلام) میفرماید:«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَقْرَبُ إِلَی اسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ مِنْ نَاظِرِ الْعَیْنِ إِلَی بیاضها»؛ بسم الله الرحمن الرحیم، به اسم اعظم خدا نزدیکتر از سیاهی چشم است،به سفیدی آن.
آنچه از میان روایات امامان معصوم درباره اهمّیت «بسم الله الرحمن الرحیم» به دست میآید عبارت است از:
1. امامان معصوم هیچ کاری را بدون گفتن این جمله آغاز نمیکردند.
2. سفارش میکردند غذا را با این جمله آغاز و اگر چند غذا تناول میکنید برای هر کدام جدگانه «بسم الله» بگویید و چنانچه فراموش کردید، جمله «بِسمِ الله عَلی اَوَّلِهِ وَ آخِرِهِ» را بر زبان جاری کنید. این مطلب، به اهمیت فوقالعاده شروع غذا با نام خداوند اشاره میکند.
3. بلند گفتن و آشکار کردن «بسم الله الرحمن الرحیم»، بسیار سفارش شده است.